Yaygın Eğitim için birbiriyle çakışan veya çatışan çeşitli tanımlar mevcuttur. Bu farklılıklar tanımda vurgulanmak istenilen düşüncelerin odak alanına göre dallanır.

Coombs ve Ahmet Yaygın Eğitim'i "Yerleşik eğitim sisteminin dışında, düzenlenmiş, amacı belirli bir öğrenim grubuna veya öğrenim hedefine hizmet eden herhangi bir –daha büyük bir faaliyetten ayrı veya önemli bir kolu olması farketmeksizin- eğitimsel faaliyet." olarak tanımlayan ilk ikilidir.[1]

Rogers(2005) tanımları devam eden kategorilere göre sınıflandırmıştır:

·Sistem: formal eğitim sisteminden farklı izlenceler ve örgütler topluluğu;

·Süreç, formal eğitimde olanlardan farklı daha az hiyerarşik biçimde öğretim-öğrenim ilişkileri

·Kavram, çalışılmaya ve hakkında yazılmaya değer bir konu

·Uygulama, formal eğitimden ayrı olarak insanlar tarafından girişilen uzman bir faaliyet

·Formal eğitimden, farklı hedefleri veya farklı amaçları olmasıyla hatta formal eğitimden farklı şekilde sosyal amaçlılıyla ayrılan, genellikle kökten sosyal dönüşüm hareketliliği olarak görülen bir dizi eğitimsel faaliyet.[2]

Avrupa Gençlik Formu'na göre, yaygın eğitim esas itibariyle genç insanlar içindir ve gençlerin "hard" yeteneklerinin, genellikle okulda verilen yetenekler, gelişmesinden ziyade "soft" yeteneklerinin gelişmesine odaklanır;

"Genç insanlara; formal eğitim çatısı altında verilenlerin dışında olan değerlerini, yeteneklerini ve yeterliliklerini geliştirmesine imkan sağlayan bir planlı süreç. Bunlar; insanlar arası iletişim, liderlik, kurumsal, çatışma yönetimi, planlama ve eylemsel problem çözme yetenkleri, takım çalışması, özgüven, disiplin ve sorumluluk gibi geniş bir yeterlilik alanını kapsar." [3]

[1] Coomb sP.H., Ahmed M. Attacking Rural Poverty: How non-formal education can help / P.H. Coombs, M.Ahmed. – Baltimore: John Hopkins University Press, 1974.

[2] Rogers A. Looking again at non-formal and informal education - towards a new paradigm [Electronic Resource] / A. Rogers. – 2004.

[3] Definition made by the European Youth Forum, 2013: Manual on a Framework for Quality Assurance of Non Formal Education